Wiersze
Sześć próśb
Żyć pięknie
i pięknie pisać o życiu –
– pozwól mi, Panie.
Mieć marzenia
i móc spełnić choć co dziesiąte –
– pozwól mi, Panie.
Przed światem
i przed zejściem z twej drogi –
– chroń mnie, Panie.
Złotówkę na chleb
i drugą na czynsz za mieszkanie –
– daj mi, Panie.
Bym miał przyjaciół,
którzy będą podzielać moje zdanie –
– spraw, Panie.
Abym kiedykolwiek powiedział,
że nie mam po co żyć –
– nie pozwól mi, Panie.
1999
Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Łukasza Bakuły. 
Brak komentarzy Dodaj komentarz